|
ისევ ისე თოვს სოფლის სერებზე,
საყდრის კედელთან ბებერ ძვლებს სძინავთ,
თოვს, როგორც პაპის სპეტაკ წვერებზე
მოთოვა უკვე დიდი ხნის წინათ...
|
|
მოგეხსენებათ ,,ვისრამიანის” კატეგორიული ფრაზა ასეთია: ,,ვინცა მიჯნური არ არის, არცა კაცი არს.” დამეთანხმებით მეტისმეტად მკაცრი განცხადებაა, მაგრამ ამ განცხადებაში სიმართლე უფრო მეტია, ვიდრე სიმკაცრე. ყველას კარგათ გასხსოვთ გიორგი ლეონიძის ნაწარმოების მიხედვით გადაღებული თენგიზ აბულაძის შესანიშნავი ფილმი - ,,ნატვრის ხე”, რომელსაც წითელ ზოლად გასდევს მრავლისმთქმელი ფრაზა
|
|
ბიჭს ძინავს და რეკავს ტელეფონი:
აიღებს ყურმილს და ძმაკაცი ეუნება ყურმილში:
რესტორანში მამაშენის მკვლელი დავინახე მოდი გელოდები და ანგარი გაუსწოროთო.
|
|
-ერთ ლეგენდას მოვყვები, ალაბთ თქვენც იცით მაგრამ მაინც: დიდი ხნის წინ, როცა
დედამიწაზე ყველაფერი სხვანაირად იყო მოწყობილი ეშმაკი მსოფლიოს ყველა
კუთხეში აგროვებდა ლამაზ ქალებს და მშვენიერ მარგალიტებად აქცევდა მათ
|
|
სიყვარულის ცრემლი და ღიმილი
თუკი მიგაჩნია რაიმედო,-
კაცი-მიწასავით ერთგული,
კაცი-მზესავით საიმედო
ასე როგორ უნდა დაივიწყო,
ასე როგორ უნდა გაიმეტო?!
|
|
გცივა..
სიცივე, დარაჯივით დატოვეს წლებმა,
მარჯნისფერ მაისს მიეკედლე მელანქოლიად,
შენ, ახლა ცისფერ სიმარტოვეს ცასავით ხედავ,
აღიქვამ ცხადად და მიზნამდე ისევ შორია,
| |