|
წავა???-___წავიდეს!!!
თუ ვიღაც მიდის შენი ცხოვრებიდან ეს იმას ნიშნავს, რომ ის გზას უთმობს ვიღაც მასზე უკეთეს..
- იცი რატო ხარ მარტო ?იმიტომ რომ,სხვისი აზრი უფრო მნიშვნელოვანია შენთვის,ვიდრე საკუთარი ბედნიერება..
-რამდენჯერაც დავაფასე - იმდენჯერ დამიკიდეს...რამდენჯერაც დავიკიდე - იმდენჯერაც დამაფასეს... დასკვნა : მკიდიხართ !!! : )))
გაგიჟდი? მას ხომ შეყვარებული ჰყავს? -მერე რა ? ფეხბურთშიც არის მცველი,,მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ გოლს ვერ გაიტან ; )
როდესაც შენ გეზიზღება შენი ცხოვრება იმის გამო, რომ რაღაც რაც გინდა ამ წამს არ გაქვს, ამ დროს ზოგი ლოცულობს, რომ შენნაირი ცხოვრება ჰქონდეს.
|
|
1.ძვირფასია ის,რასაც ვერასოდეს იყიდი.
2.უსიტყვოდ, მინდა გითხრა მიყვარხარ, ხელშეუხებლად მინდა გეფერო, და თითო წამი ჩემი ცხოვრების, მინდა რომ მხოლოდ შენ შემოგწირო.
3.რა უცნაურია … მხოლოდ ერთ ადამიანს შეუძლია შეცვალოს მთელი შენი ცხოვრება…. მხოლოდ ერთ ზარს შეუძლია ხასიათზე მოგიყვანოს და გაგაცინოს რაც არ უნდა ცუდ ხასიათზე იყო….რა უცნაურია არა,მხოლოდ ერთს რამდენი შეუძლია არადა მხოლოდ ერთია...
4.დაგიკიდა? – დაიკიდე !!! არ ღირს მასზე გლოვა გაიღიმე ,აი ნახავ,ღირსეულიც მოვა !!!
|
ღამით პაპა მოვიდა. დაღვრემილი ჩამოჯდა ჯირკზე და ფეჩს ზურგი მიუშვირა. ხელისგულებზე იყურებოდა.
- ახლა რაღა? - შევეკითხე მე.
|
გადაკვეთის წერტილი
გელას ფეხები ლიანდაგზე ეწყო და ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას გაღიმებული ასცქეროდა.
ხმა სულ უფრო ახლოვდებოდა.
«ღმერთო, შენ უშველე გელას...» - რატომღაც მესამე პირში გაიფიქრა გელამ და მიაყურადა. მერე მარჯვნივ გადაატრიალა თავი და მისკენ დაგადუგით მომავალი, ჯერ კიდევ შორს მყოფი ორი მანათობელი წერტილის დანახვაზე პირჯვარი გამოისახა.
|
დილას მზემ რომ გამოანათა, უკვე მივხვდი - კარგი დღე მექნებოდა. ხალისიანად ავფუსფუსდი - კვერცხი შევიწვი. აივანზე გავედი. შაბათი იყო, საქმე არაფერი მქონდა. გავისეირნებ. ბავშვსაც გავასეირნებ. საღამოს კი ვინმე მეგობარი შემოივლის. დაველოდე ცოლ-შვილის გაღვიძებას და როცა ისაუზმეს, ელენეს, ჩემს ხუთი წლის გოგონას ვუთხარი, ჩაიცვი, გავისეირნოთ-მეთქი.
|
წერილი პირველი
სანთლის მოლიცლიცე შუქზე გწერ წერილს, რომელსაც ალბათ არასოდეს წაიკითხავ.
ვიცი, შენც სადღაც ჩემგან შორს ფიქრებით დამძიმებული წერ წერილებს არარსებულ მეგობარს....
და ჯერ კიდევ არ იცი, რომ ეს მეგობარი მე ვარ...
არა, უფრო სწორად იცი და მაინც ჯიუტად არარსებულს მიწოდებ.
|
მივიღე შენი წერილი. მივიღე, მაგრამ არ წამიკითხავს. მეხუთე თვეა ჩემში ვინახავ. ვგრძნობ როგორ ისხამს სულსა და ხორცს, როგორ ეკვრება ოკრო-ბოკრო ასოებისგან ჩვილი სხეული, ებმება აზრის ხელ-ფეხი და სუსტად უცემს სიტყვების გული.
| |
