4:43 PM წვიმამ | |
 წვიმამ დაასველა ცხელი ასფალტი... ნაბიჯები...მტკიცე და რიტმული...... არ აჩერებს არაფერი...თითქოს ყველაზე ძლიერი იყოს ამ ქვეყნად... გულშიც წვიმა...ქაოსური წვეთები.... სიცივე და უკაცრიელი ქუჩები...არ ჩერდება.. ისევ ნაბიჯები......ირგვლივ კი წვიმის წვეთების გლოვა.... აქა-იქ მანქანები და...მოკიაფე ლამპიონები... არანაირი ფიქრი... ზომბივით ცივი...არაფრისთქმელი გოგონა..... მხოლოდ თავის ნაბიჯებს ითვლის..... თვალის კუთხესთან წვიმის წვეთები მის ცრემლებს ეხუტებიან.... ვერც ვერავინ გაარჩევს...წვიმს თუ ტირის!.... ისევ ნაბიჯები...და გაკრთა კითხვა......საით?..... ისიც დაიკარგა..... წამით შეჩერდა..... არ ეცნო ქუჩა.... უცნობ ქუჩაზე, უცნობი გოგონა წვიმისგან სველი....ცრემლებს მალავდა.... წამით შიში...უიმედობა...ბოროტება....ყველაფერი აირია... ახლა საით...არ იცის და...არც უნდა ცოდნა.... სიკვდილი მინდა! ! ! ცრემლებს თითქოს ეწყინათ გოგონას ნატვრა და...გაიბუტნენ.... ისევ გლოვა...ცა ტირილს არ წყვეტდა...თითქოს საშინელი წინათგრძნობდა ამუქებდა კიდევ უფრო მას.... 1...2....3..... ეს უკვე ნაბიჯების თვლა აღარ იყო.... მანქანის შუქი....ზომბირებული თვალები.... გლოვა წყდებოდა....რადგან....წინათგრძნო ბა ახდა.... გოგოს უსიცოცხლო თვალებზე ცრემლი შეყჰინვოდა... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 1 | |
|
| |
