წუთები უკვე წამებზე სწრაფად, 
გარბიან, მიდიან, მიჰქრიან სადღაც, 
გვტოვებენ დროში ჩარჩენილს უკან, 
ვეღარც ვაბრუნებთ, დაგვტოვეს სადღაც, 
მივდივართ, მაგრამ ვეღარც ვეწევით, 
უკვე წყვდიადი შეგვიპყრობს ალბათ, 
უკვე მარტონი დავრჩით სივრცეში,
მხოლოდ ლოცვაღა დაგვრჩა იმედში...
წლებიც გარბიან, არ ჩერდებიან, 
ჩვენც მათ მივყვებით, უკან მივყვებით, 
2000-ის , წლები მომდევნო, 
დრონი ნელნელა გველოდებიან, 
ისევ მიდიან წლები ნელნელა, 
ეშურებიან, მდორე დინებით,
თითქოს და უკვე ჩევენც გავუსწარით, 
აღარც კი ვუსმენთ, არც ველოდებით,
წლები გაჩერდნენ, ჩვენც გვაჩერებენ
უკვე აგარც ღირს ჩვენი გასწრება, 
დაველოდებით თუ რა მოხდება, 
ალბათ გულიც ხომ ამას გვეტყოდა, 
ამოიწურა წლები ულევი, 
წლები რომლებიც ჩვენ წინ გვისწრებდნენ, 
აღარ არსებობს ,,ულევი წლები"
აღარ ვარსებობთ! აღარ არსებობს!