2:54 PM ლექსი | |
გაირბენს დრო ჩაივლის წლები
საათი დარეკს მოსაღამოვდება გამიქრებიან ბავშვობის წლები მოვა ზაფხული და მერე შემოდგომა შემოდგომაზე დავხატავ ტილოს და მერე ეს ტილო გამითქვამს სახელს შემდეგ დავუწყებ ლოდინს ცივ ზამთარს ჭაღარას ფიფქი რომ თანდათან ათოვს დე მოვა ზამთარი გამოვიცვლებით ჩავიძირებით მოგონებებში ოთახში მარტოდ მარტო გარდავიცვლები ჩემი პალიტრით და ფუნჩით ხელში გასვენების დღეს იქნება წვიმა წვიმის წვეთები დამიტირებენ გამასვენებენ თბილისის მიღმა და ალბათ სამუდამოთ დამივიწყებენ | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |