|
მე გადავწყვიტე ვიქცე ლექსად
მე გადავწყვიტე ვიქცე ჰაერად,
რომ ჩამისუნთქო,
მე ჩემს სურვილებს ოცნებებივით
ჩუმად ვინახავ,
მე გადავწყვიტე ვიქცე მთვარედ,
ცაში ვიქნები,
და "ღმერთო ჩემო”-ს როცა იტყვი,
ხომ დამინახავ…
მე გადავწყვიტე ვიქცე ლექსად,
რომ წამიკითხო,
მერე დადუმდე…
დაგადუმებს დროის დაკარგვა,
მე გადავწყვიტე ამ ქვეყნიდან გადავიკარგო,
რომ ერთხელ მაინც მოგენატროს
ჩემი დანახვა…
|
თქვენზე ოცნება მომძალებია,
მე შევიყვარე თქვენზე ფიქრები.
რომ მახარებენ, ეს ფიქრებია
და ამ ფიქრების მონა ვიქნები.
|
|
ღრუბლებმა შთანთქა ცხოვრების ძალა,
ფიქრი კი მიწნავს ნელნელ კალათს,
რომელშიც ალბათ ჩავაწყობ კალას,
ლაჟვარდი გაცვდა სივრცეში განა,
არა წამები ფარებად დგანან.
|
|
მითხარი რამე, თორემ მე გეტყვი,
რა უფეროა უშენო დღე
და რა წყეული უშენო ღამე,
მითხარი რამე!
|
|
მაპატიეთ, ქალბატონო, სიყვარული...
მერე მზერის აპარება მკერდზე... მორცხვად...
თუ ქვეყანა ჩალით არის დაფარული
იცით, წვიმის გადავლამდე არ ღირს მოცდა
გამომყევით ამ თავსხმაში ოცნებების
და თუ თქვენი თვალების არ მომერიდა
იქნებ შევძლო, ჩაგჩურჩულოთ მოფერებით –
ქალბატონო... ბოდიში და... მყვარებიხართ...
|
|
ზამთარში ბეღურებს
თუ დავაკვირდებით,
დათოვლილ ტოტებზე
სხედან და უცდიან...
| « 1 2 ... 27 28 29 30 31 ... 262 263 » |