|
ერიკი მაღალი შავგვრემანი მწვანეთვალება ბიჭი იყო. 17წლის. მხიარული, მეგობრული, გულღია, კონტაქტური. ყველა გოგო გიღდებოდა მასზე კოლეჯში. ერიკს მშობლები ავიაკატასტროფაში დაეღუპა ჯერ კიდევ მაშინ როცა 5წლის იყო.
|
|
მარიამ: )) გახსოვარ?: )) იმედია კი...ბოდიშს გიხდი,რომ შეგაწუხე,ისევ გაგახსენე ჩემი თავი...ისევ გაგახსენე ის ადამიანი რომელი გძულს,ვერ იტან...ვისი გახსენებაც ხასიათს გიფუჭებს..!
|
|
ალბათ გაგიკვირდებათ მაგრამ მე და ჩემი გული სიყვარულს დავსტირით, იმ სიყვარულს რომლითაც ბიჭი გოგოს იყვარებს, მახსოვს ჩემმა გულმა არ იცოდა რას ნიშნავდა ეს გრძნობა , რა ბედნიერი ვიყავით მაშინ, ძალიან უნდოდა ვინმე რომ ყვარებოდა და ხანდახან იბრალებდა კიდეც მიყვარსო,
|
|
კარგად მახსოვს ის დღე, როდესაც პირველად დაგინახე. თითქოს არც შემიმჩნევია, მაგრამ რაღაც მაინც ვიგრძენი.რაღაც ისეთი, რისი სიტყვებით აღწერაც შეუძლებელია. მეგონა, რომ დიდხანს ველოდი შენთან შეხვედრას, თუმცა არც კი გიცნობდი. იმ დღიდან შენი სახე სულ თვალწინ მედგა. ჩემს ცხოვრებაში უეცრად გამოჩენილ კაშკაშა ვარსკვლავს გავდი, რომელიც მუდამ გზას მინათებდა.
|
|
წერილში კი ეწერა "შეგიძლია ჩემზე აღარ იფიქრო" ანა
_ეს ჩემი დაწერილია არა თემო, მამაჩემის დაწერილია_ვიცანი მისი კალიგრაფია,
_ესეიგი მამაშენი ღებულობდა ჩემ წერილებს ანა?
_მე ერთი წერილი მივიღე, მაშინ როცა ლუკა დაიბადა,
| « 1 2 3 4 5 6 ... 27 28 » |