Lorem ipsum dolor sit amet consectetur
მთავარი » 2012 » თებერვალი » 28 » სწორედ იმ ღამით დასასრულიhttp://s58.radikal.ru/i159/1106/f8/823abb284ea9.jpg
8:16 PM
სწორედ იმ ღამით დასასრულიhttp://s58.radikal.ru/i159/1106/f8/823abb284ea9.jpg
წერილში კი ეწერა "შეგიძლია ჩემზე აღარ იფიქრო" ანა
_ეს ჩემი დაწერილია არა თემო, მამაჩემის დაწერილია_ვიცანი მისი კალიგრაფია, 
_ესეიგი მამაშენი ღებულობდა ჩემ წერილებს ანა?
_მე ერთი წერილი მივიღე, მაშინ როცა ლუკა დაიბადა, 
_შენ ჩვენი ფიცი გატეხე ანა გახსოვს გამგზავრების დროს შენი სიტყვები?_ნაღვლიანად გამიღიმა
_თემო ყოველთვის მემახსოვრები, მეც მემახსოვრები ანა _ეს იყო ჩვენი დაპირება
რაღაც საშინლად მომინდა თემოს ნახვა საბას ვუთხარი გავისეორნებთქო და გავედი გარეთრაგაცა შავი მანქანა დავინახე ვიცოდი რომ თემო იყო ჩემს მიახლოვებაზე მანქანამ სიარეს უმატა თემომ მოიხედა ისე რომ მანქანა არ გაუჩერებია არც შუქნიშანს მიაქცია ყურადღება, ისე გაიარა, მთელი სიჩქარით, მე ჩამოვრცი, მერე ერთ ადგილას შეგროვებული ხალხი დავინახე მანქანა გავაჩერე და 
_თემო ოგონდ ეს არა თემო არ დამტოვო თემოო
გული წამივიდა გონს საავადმყოფოში მოვედი, 2 საათი ველოდე სანამ თემოსთან შემიშვებდნენ , როგორც იქნა შემიშვეს
აბა მაკოცე რა, ხომ ყოველთვის გემოხსოვრები ან? 
თავი მთლიანად შეხვეული ქონდა,მარტო თვალები და ტუჩები უჩანდა
მერე ლუკას მოყვანა მთხოვა მე ბავშვი მივუყვანე, აკოცა და მალევე მთხოვა გარეთ გამეყვანა ლუკა საბასთან წავიყვანე და თემოსთან დავბრუნდი, დილას ისევ მივუყვანე ლუკა, ლუკამ აკოცა მაგრამ თემო არ გაინძრა მივხვდი რომ უკვე ცუდად იყო საქმე, ისე წავიდა ამ ქვეყნიდან რომ შვილის ნახვაც ვერ მოასწრო
ბევრჯერ მივსუ;ვარ მის საფლავთან რომ თავი მომეკლა მაგრამ თემოს სიტყვები მახსენდება, რომ მე უნდა ვიცოცხლო ლუკასთვის,ქალური გრძნობა ჩემთვის მკვდარია ეს არც ჩემი ტრაგიკული ისტორია სალო. მე ადრე თუ გვიან თავს მაინც მოვიკლავ ვიცი, ლუკას ჩემ დას დავუტოვებ, ლუკა გვისმენდა, მე მიყვარს მამიკო თქვა მან ტირილით მე მივხვდი რომ ანას ცხოვრება აღარ შეეძლო მივედი და გადავეხვიე მას, წამოვედი, მისი სიტყვები ჩამესმა "სწორედ იმ ღამეს მოკვდა ჩვენი შეერთების 5 წლითავი" ისევ მოვიდა გაზაფხული,კვლავ ირხეოდა ხღვის ტალღები
_სალომეეე_მომესმა ბავშვის ხმა, ლუკა იყო დედა როგორ არის?_ვკითხე მას
მან თავი ჩღუნა და ცრემლი ჩამოუვარდა
_სალო დედა აღარ არის
_აქ ვინ მოგიყვანა?
_დაიდემ
აიი აქ იდგა ანა და უყურებდა მზის ჩასვლას ხან მხიარული ნახაც ნაღვლიანი
"სწორეს იმ ღამით ჩაქრნენ სანთლები
სწორეს იმ ღამით ალბათ
სჭრედ ის ღამეს მოკვდა თემო
და დასტიროდა ტანჯული ანა"

სულ ეს იყო ჩემო კარგებო მადლობა რომ წაიკითხეთ
კატეგორია: ისტორიები♥ | ნანახია: 1075 | დაამატა: თანამედროვეებიი | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]
Vestibulum nec ultrices diam, a feugiat lectus. Pellentesque eu sodales enim, nec consequat velit. Proin ullamcorper nibh nec malesuada iaculis. Donec pulvinar ipsum ac tellus ornare, quis vulputate lectus volutpat.