ისევ და ისევ მარტო

ისევ ქაოსი თავში,

ისევ დუმილი მახრჩობს

ისევ უცხო ვარ ხალხში.

ისევ და ისევ ვდარდობ

სიცივის გრძნობაც ტანში,

ისევ და ისევ მათოვს

ისევ მარტო ვარ სახლში.

ისევ და ისევ გნატრობ

როგორც გნატრობდი მაშინ

შენ მუდამ ჩემში სახლობ

ოცნებაში თუ ცხადში.

ისევ და ისევ მტკივა

ისევ ცოდვები მიხმობს,

ისევ ეშმაკი მაზის

ფიქრის უფლებას მისპობს.

და ეს ყოველდღე ხდება

თითქოს დამცინის ბედი,

მაგრამ ვიპოვი ამ ბედს

და სათქმელს პირში ვეტყვი...