ცა არწივის, გორები ქორის, მინდორში ჩიტებს ბურდღავს მიმინო, შენ შენი გზები მითხარი თორემ, ამ გზებზე ისეც უნდა ირბინო.
საბა-სულხანის ბებერი ტორი, გონიოს კედლებს გზნებად ატყვია, სიცრუის სიბრძნე გაგაჩნდეს თორემ, რა ხმალი დაგცემს ანდა რა ტყვია!?
|
აღარ დამრჩა გული, ღვიძლი,
მაგრამ მაინც, მაინც ვიბრძვი...
|
ფიქრი ხომ არ ვარ, საიდუმლო რომ ვერ გამანდო, მზე ხომ არა ვარ, სიბნელეში რომ ვერ გაგათბო, ცრემლი ვარ ალბათ,თუკი სველი გაგიხდა ღაწვი, წვიმა ვარ ალბათ, თუკი ფიქრის ღამეში გაწვიმს...
|
როგორ მიყვარხარ , - სულ მოკლედ გეტყვი, ნუ შეგაშინებს ოღონდ სიმართლე.... ასე წყვდიადი სინათლეს ეტრფის და ასე წყვდიადს ეტრფის სინათლე.......
|
რეჟისორი თვით ვიყავ, ასე მსურდა ფინალი, მსგავსად ჰეროსტრატესი, მეც ხომ დავწვი ტაძარი... ხომ გახსოვართ ქეიფში, ფეხბურთში მორკინალი,
|
როცა გულის ნაცვლად დიდი ქვის ლოდია და სუყველაფერი თითქმის იოლია როცა დარწმუნდები მწარედ გატყუებენ მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია
|
 დამიწერე სულ პატარა ლექსი,
შენს სტრიქონებს მოვეფერო მინდა,
დამიწერე სულ პატარა ლექსი,
შენი მშვიდი თვალებივით წმინდა...
| |
