 ერთ ძველ იგავში ასე წერია: კაცი იესოს წინაშე წარსდგა, ნაფეხურების სახით ქვიშაზე მთელი თავისი ცხოვრება ნახა. იესომ უთხრა: "ხედავ, შენს კვალთან ნაფეხურების რიგია ერთი, ეს მე ვიყავი, ცხოვრების გზაზე თან დაგყვებოდი მორწმუნეს გვერდით.” უეცრად კაცი ძლიერ აღშფოთდა: "განსაცდელის დროს რატომ მტოვებდი? აქ ნატერფალი მხოლოდ ერთია ნიშნად, რომ ჭირში ვერა გპოვებდი.” იესომ ტკბილად გასცა პასუხი: "გზა ნავალია ერთ-ერთის ფეხით, რადგან ცხოვრების მძიმე წუთებში დაგატარებდი აყვანილს ხელით.” |
 ისე დაგკარგე, ვერ გითხარი მე სამი სიტყვა, ახლოს რომ მყავდი მე ვიყავი მუნჯი სრულიად, "მე შენ მიყვარხარ" ამისი თქმა, იცი? რთულია, როდესაც გულში დამალული სიყვარულია... ახლა სხვისი ხარ გამიფრინდი ჩემო ფერია, მეც ეული ვარ, დასაკარგიც არაფერია და ახლა მინდა გაგიმხილო მეც ჩემი დარდი, დღეს შენ გაიგებ ჩემო კარგო როგორ მიყვარდი... |
 დავბერდი? - არა ცხოვრებისაგან
წყალწაღებული დავბერდი?
არა! ლექსების ფერებს ვინ
დააწყნარებს მეტეხის მორევს? |
 მე ის სევდიანი წამიც მიყვარს, ლამაზ ბავშვობას რომ მომაგონებს, მინდა ერთი ლექსი დაგიტოვო და დღეს ჩემი თავი მოგაგონდეს. თუ რა ძლიერია ჩემი გრძნობა, როგორ გამაწამა სიმარტოვემ, ისევ უშენობის სევდა მოაქვთ ხეებს,რომლებიც ჩვენ მივატოვეთ. ო,რა მონდომებით ვამზადებდი შენთვის ფერად–ფერად მისალოცებს, ნეტა მაშინდელი სიხარული |
|
ვიცი წახვალ დამტოვებ მალე სევდიანს,მტირალს,ძლიერ მწუხარეს... შორით იქნები ჩემგან წასული მე გულს მომიკლავს ჩვენი წარსული. წარსულის ფიქრით ვიცხორებ ქვეყნად, დაველოდები შენს მობრუნებას.. ვინ იცის საით,როგორ,რას ფიქრობ?! ვინ გენატრება და ვინ არც გახსოვს.. მაგრამ სევდიან მოგონებებში |
|
ჩამოასხი,
მერიქიფევ, აბა, მალე, პირნაკლულიყველაფერი მეზარება, სულ პირამდე
ჩამოასხი, ერთსაც დავლევ და ვინცმიყვარს, უფრო მეტად მეყვარება. ჩამოასხი,
მადლიანი ყურძნის წვენი, კიდევვიგრძნო ჩემი სისხლის მდუღარება, ჩამოასხი,
აბა რად ღირს ყოფა ჩვენი, თუღვინოში ვერ ჩავკალით მწუხარება. |
|
მოდით იმ სიყვარულს გაუმარჯოს, იმ მოფერებასა და ალერსს, იმ გრძნობის მოზღვავებას გაუმარჯოს ცრემლით რომ აგვივსებს თვალებს. მოდით ზღვის იმ ტალღას გაუმარჯოს, იმ გრიგალებს და ნიავს, რომელსაც საალერსო სიტყვები გულიდან გულთან მიაქვს. მოდით იმ ღრუბლებს გაუმარჯოს იდუმალ მოჩურჩულე ღამეს გაღებულ სარკმელთან,მოწყენილ გოგონას, წარსულზე რომ ეტყვის რამეს. იმ მზეს იმ მთვარეს გაუმარჯოს, იმ შენი ცხოვრების ორ გზას, ჯერ უთქმელ სადღეგრძელოს გაუმარჯოს პირველ სიყვარულს და კოცნას! |
