ღამეა, ქარია, გრძნობები არია. მარტო ვარ, მიყვარხარ ! სულში ავდარია...
|
სევდიან სარკეში და უცხო ღამიდან სანთლების მისდევენ ყვავები ამ აპრილს. პოეტს გარინდებულს, როგორც პირამიდა, ზარების ტირილში გრიგალი გამაფრენს.
|
თვითონ მიწა ხარ! მიწაზეც დგახარ! დედამიწა კი...-შენს სიყვარულზე.
|
როგორც იუდა ამბორით გამცემ ოცდაათ ვერცხლად ხომ დამმარხავ ალბათ, საჭირო მომენტში ზურგსაც კი მაქცევ პირში კი მიღიმი ურცხვად და ყალბად.
|
ქალი ბევრია ამ ქვეყანაზე, მაგრამ დედა კი - მხოლოდ ერთია. დედა ერთია ვით მზის ამოსვლა. ვით უკდავება, დედა ერთია,
|
დაე, ზოგისთვის ვარსკვლავეთი იყოს მოწყალე,
ზოგის პატივით რეკდნენ, დაე, ქვეყნად ზარები!...
მე ბედისწერას ღიმილიც კი ვერ გამოვძალე
და სიყვარულის იმედადღა დავიარები.
|
|
ნასვამმა,
რამდენჯერ გაკოცე ტუჩებში...
მკლავებში,
ფაქიზად გარწიე დილამდე...
ეს ღამეც გავლიე ფიქრსა და ნუგეშში
დილა კი,
შენს ღიმილს, შენს ფიქრებს მივანდე...
| « 1 2 ... 10 11 12 13 14 ... 262 263 » |