|
ახლაც დაქანცული ვწევარ დარდიანი,
მხოლოდ ხმაურია მზერაც ნაგვლიანი,
გული ავადარის სევდა მოერია,
საათიც არვიცი ახლა რომელია,
ვწევარ მარტოდმარტო მტკივა და განვიცდი,
ხან უკან მივდივარ ხან წინ და ხან ვიცდი,
ხან თვალებს ცრემლები ნაბიჯსაც ვერ ვადგავ,
გული მეუბნება დეს ბოლო დგე დადგა,
და მარტოობაც კი დღეს მარტო ვერ მტოვებს,
ყველას დავაკლდები პატარებს ჩემტოლებს.
|
