6:48 PM *** | |
ჩემ გონებაში სამოთხის კარიშხალი ქრის,
და მინდვრად მიაქვს ცრემლი ცვიმის ცვეთსავით, ხანდახან გულში მცუხარებით ამონკვნესი, ისმის ფიკრებში მოგონების ნაქარგი ზღაპარი... ხანდახან მესმის კვითინი ცის კამარაზე, შავი გრუბელნი თითკოს ცას ეფერებიან, ცის გასარღვევად ამოზიდულ მთებსა მდუმარეს, სიო ჩურჩულით მოუტხრობს ზგაპარს სანატრელს... ხანდახან ვხედავ ფიკრტან მოგონების ბრძოლას, დაჭრილ ლომსავით ღრიალებს ელვა საზარი, ძველი მოგონება მკვლელ დროისაგან გამკრალი, სიოს უყვებოდა, თან მიკონდა წრფელი ამბავი... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |