დამსხვრეული
ოცნება. მკრთალი ფიქრი. გახუნებული აზრი. ჩავლილი ბედნიერება. როდის ჩაიარა? ვერ
შევამჩნიე... არ მოინდომა ჩემი ცხოვრების ბაქანზე შეჩერება!... ამაო იქნებოდა. არავინ ჩამოდიოდა. ყველა სხვასთან მიიჩქაროდა. გამახსენდა... ცხოვრებაში ბედნიერება მხოლოდ ერთხალ მოდისო... გამეცინა... გამახსენდა....
|
 ბნელა ჩემს ოთახში, სადაც ოდითგან
სიჩუმე ფანტავს ლამაზ ოცნებას, სადაც მრავალჯერ მიფიქრია, აქ ჰაერიც
ოცნებით სუნთქავს, აქ ბევრი ფიქრი უსასრულოა... ოცნებით შქმნილი
ზღაპრული სამყარო ლამაზია და წამიერი. უსახურია იმაზე ფიქრი, რომ ოცნება
ოცნებად არ დარჩება და ოდესმე რეალობად იქცევა. ვზივარ სარკმელთან,
მთვარეზე თითქოს ვერცხლისფრად თოვს და წვეთები გუბეებში ხაზავენ რკალებს...
|
როდესაც მოწყენილი ვარ -
მე გიხსენებ შენ და ეს მავიწყებს ყველა ტკივილს...
როცა მიხარია - მე
ვფიქრობ შენზე და მაშინ ვგრძნობ, რომ უფრო მეტად მიხარია... როცა მინდა
გავიხსენო
|
 ვიცი, დიდი ხანია მელოდები... ისიც ვიცი,
ჩემსავით ოცნებობ თბილ ოჯახზე, ერთგულ მეუღლეზე, ლამაზ შვილებზე... თუკი
მინატრებ, მე აუცილებლად მოვალ შენთან... მოვალ და თრთოლვით შევეხები
შენს ნაზ, თოვლივით თეთრ თითებს
|
 აი
ისევ დავუბრუნდი წერას,დიდი ხანია მინდა ვწერო,მაგრამ თავში არაფერი მომდის
ნელ-ნელა უკვე ბუნდოვნად გამახსენდება-ხოლმე სიცოცხლით გაჟღენთილი
დღეები,ხმელი ფოთლების ხრაშუნი და მისი საოცრად მომხიბლავი ხმა,რომელიც
სულს მიშფოთებდა.თავი ისეთი პატარა მეგონა,ახლა
|
 მოწყენამ ისევ დამრია ხელიდა ფრაგმენტებად
ჩნდება წარსული.არ ვიცი ახლა ვინ მენატრება -ჩემთან მყოფი,თუ
ჩემგან წასული.არ ვიცი ქვეყნად რისთვის მოვედი,ვერ გავარკვიე თავი
და ბოლო,იქნებ ცხოვრება მხოლოდ დარდია,ან მოლოდინი მხოლოდ და
მხოლოდ...იქნებ ცხოვრება არის სიზმარი
|
სიყვარულის ისტორია
ერთნაირად არ მთავრდება...ზოგისთვის სიყვარული
ყველაფერია,რომლისთვისაც
თავს გაწირავს...ზოგისთვის უბრალო
თამაშია...ზოგისთვის მწარე
გაკვეთილი...ზოგისთვის ბედნიერება, რომელიც
| « 1 2 ... 15 16 17 18 19 ... 22 23 » |