12:50 PM ფიქრი შორიდან | |
თუ მშვენიერი იყო ასეთი მუდამ სიცოცხლე რად ვერ დავწერე ლექსი ისეთი შენ რაც აღგწერდა სად გაიცვითა კალაპოტების დამშრალი გზები ნუთუ ოცნება ამ დროსთანერთად მხოლოდ დაძველდა.. და როცა ფარდებს გადააფარებ მხოლოდ სიყალბეს შენ ვერ გაიგებ სევდიან თვალებს რა უხარია მხოლოდ სიმშვიდით დახუჭე თვალი, მხოლოდ მომენდე რომ წუთისოფლად ღმერთს სიყვარული დაუნანია.. მე კვლავაც მოგცემ ისეთ სიყვარულს რაც მოგკლებია და გავიმეტებ მთელს ჩემ ცხოვრებას სიცოცხლის გარდა კვლავ გამოყვები ჩემს ნასაუბრებს და ატირდები ოდესღაც ბიჭი რომ არსებობდა როგორ გიყვარდა.. | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |