10:14 AM ო, მომიტევეთ | |
 მე უფრო მეტსაც დაგელოდებით, მაგრამ ვიცოდე მაინც სადამდე... ო, მომიტევეთ ცოტაოდენი ჩემი წუხილი ხომ არ გადაგდეთ! უფერულია ჩემი დღეები, და ღამეები გაუსაძლისი... მაინც სადააქვს ასე ვეება წუხილს ან ბოლო ან დასაწყისი. ეს მარტოობაც...თუმცა ისედაც რა გამოულევს ძე კაცს სადარდელს... ო, თქვენმა მოსვლამ ძალზე მიშველა, მაგრამ დარდები, მგონი გადაგდეთ... ლოდინი ჩემი უნაპიროა... მთელი სიცოცხლე?- მზად ვარ ბატონო, მაგრამ მანამდე ხომ საჭიროა, მოგესათუთოთ და გეპატრონოთ.... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |