9:39 PM ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში | |
გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია, პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ, ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი, მეგობარს ვადიდებდი და უმეგობრობას ვგმობდი. სიტყვა”მეგობრის”ხსენებით გახარებული ვკრთოდი, მე ჩემს მეგობრებს ვლოცავდი, ღმერთის შეწევნას ვგრძნობდი. კვლავ ჩუმად ვიმეორებდი: "სანამ არ არის გვიან, ჩემი სანთლები სანამ, ბოლომდე დაიწვიან, მე მეგობრებო თქვენთვის ეს ლექსი მიჩუქნია და მადლობა რომ თქვენით დღეს მეგობარი მქვია… | |
|
სულ კომენტარები: 1 | |
| |