0:16 AM ... არასოდეს არავის არაფერი არ მოატყუილოთ იყავით ის ,რაც ხართ და იცოდეთ არსება თქვენი!!!..... | |
 ვკითხულობ და გული მტკივა ყველაფერზე რამდენი იტანჯება...რამდენს სევდა იპყრობს და რამდენი უბედურად თვლის თავს,ამ შემთხვევაში მეც. აქამდე ვკითხულობდი და უბრალოდ სიბრალულის გრძნობა მქონდა და მინდოდა ყველას ყველაფერი კარგად ქონოდა ყველანი ბედნიერები ყოფილიყავით და,ვერ წარმომედგინა ის, რომ ესეთ დგეში ოდესღაც მეც აღმოვჩნდებოდი.მე ,რომელსაც უბრალოდ ბედნიერება მინდოდა,სითბო,სიყვარული და გაგება,სამწუხაროდ ეს ყველაფერი დროებით აღმოჩნდა და ვიცი რომ არც არასოდეს არ განმეორდება!მეც სხვებივით მომიწევს ფიქრი, ოცნება იმ დღეების გახსენება და იმ წუთების გახსენება, რომელებსაც ჩემთვის ძალიან დიდი ბედნიერება მოქონდა და დამტანჯავს მონატრება, მიყვარს პიროვნება, რომელსაც რეალურად არ ვიცნობ არ მინახია ,სასაცილოა ხო.?.მაგრამ ესეა! ჩემთვის ვინმეს რომ ეკითხა ასეთი სიყვარულის თუ გწამსო სიცილით მოვკვდებოდი ალბათ და ვერც კი წარმოვიდგენდი, მაგრამ რეალობამ მეც ფაქტის წინაშე დამაყენა (სამწუხაროდ) გავიცანი ,მოგვეწონა ერთმანეთი..ვერ გავბედე რომ სიმართლე მეთქვა, რომ ოჯახი მყავდა ,რომ მე ის არ მერქვა რაც მას ეგონა. შემეშინდა.. ცოტახანი სანამ მე მელაპარაკებოდა და სანამ ერთად ვიყავით და სანამ მე ბედნიერი ვიყავი ეს არ დამეკარგ,ა მაგრამ იმას ვერ ვფიქრობდი ,რომ ამით მას გულს ვატკენდი მინდოდა ცოტახანი ვყოპილიყავი ბედნიერი მინდოდა მეც გამეგო რა იყო სიყვარული და ბედნიერება, და ვფიქრობდი ამას თუკი ვეტყოდი ამით მე მას დავკარგავდი და....შეუყვარდი და მეც შემიყვარდა!.. მოვატყუილე ყველაფერი ....მინდოდა მარტო ვირტუალურად მეცხოვრა და მარტო ესე ვყოფილიყავი ბედნიერი, მაგრამ მერე როცა მივხვდი რომ ეს მარტო ვირტუალური რაღაც არ იყო,რომ ეს მაგაზე ძლიერი გძნობა იყო ვიდრე მეგონა შემეშინდა საკუთარი თავის შემეშინდა ცხოვრების და იმის ,რომ არ დამეკარგა ერთადერთი ბედნიერება, რომელიც ძლივს ვიპოვე მთელი ამ ხნის განმავლობაში,მაგრამ ტკივილები......აი ,რა მკლავდა და ყველაზე საშინელება კიდე ის ,რომ არ მქონდა მის გვერდზე ყოფნის უფლება და ასე შორიდან ჩემს ფიქრებში და ოცნებებში ვეფერებოდი თავი მისი მეგონა ვოცნებობდი როგორი ლამაზა ოჯახი გვექნებოდა ,როგორ ვისეირნებდით ღამე ქუჩებში როგორ ჩავეხუტებოდით ერთმანეთს და როგორ გვეყვარებოდა ერთმანეთი .ვიცი არ მაქვს გამართლება ,ვიცი გული ვატკინე,ისიც ვიცი ,რომ არც გამიხსენებს და არც ვეყვარები, მაგრამ მე ცუდათ ვარ მე მიყვარს და მის გარეშე ვერ ვძლებ მისი ხმა მენატრება მისი სიცილი მაკლია...და ეს მაგიჟებს..არავინ არ მინდა, მინდა მარტო ვიყო მინდა ჩემ ფიქრებთან მარტო ვიყო და ვიფიქრო და ვიოცნებო მასზე,მინდა არავინ არ შემიშალოს ფიქრში და ოცნებაში ხელი მასთან მინდა და გადამრევს ეს,.. დავიღალე ამ ჩემი ტკვილებით მინდოდა ისეთი ვყვარებოდი როგორიც სინამდვილეში ვიყავი, მაგრამ იმდენად ძლიერი იყო ეს ტკვილები, რომ თავი ვერ დავაგწიე და ვხვდებოდი რაც უფრო დიდხანს დავმალავდი მით უფრო მალე დავკარგავდი მაგრამ მინდოდაა მასთან. მასთან თავს ძლიერად ვგრძნობდი! მასთან არაფრის არ მეშინოდა და მარტო იმას ვნატრობდი როგორმე მალე მენახა და როგორმე მალე ჩავხუტებოდი ,უთხარი სიმართლე უთხარი ყველაფერი და დავკარგე((((((( არც მინდა იმის გახსენება ამან ჩემში რამხელა სევდა და რამხელა ტკივილი გამოიწვია დამშორდა და მოკვდა ჩემი არსებაც ,დავრჩი მარტო ამხელა დედამიწაზე..სულ მარტო ...მის გარეშე .დამრჩა ტკივილი ,მონატრება,სიყვარული და მოგონება...არაფერი არ მიხაროდა არც შვილი არც ოჯახი არც დედა არც არავინ სულ არავინ არ მინდოდა და ჩავიკეტე ჩემ თავში ჩემს ირგვლივ დედამიწამ სუნთქვა შეწყვიტა ....გავიდა დრო და გამოჩნდაა დიდი ხნის მერე ვერ გადმოგცემთ იმას მე იმ წუთას რა განვიცადე,იმ წუთას დედამიწაზე ჩემზე ბედნიერი არავინ არ მეგონა .დამიბრუნდა. მითხრა:"ვერ გივიწყებო" მიყვარდა ,,და ბედნიერი ვიყავი ,მაგრამ ეს ტყუილები სულ თან დამდევდნენ კოშმარივით .მაპატია გესმით? მაპატია ..ყველაფერი და ჩემთან დამიბრუნდაა ჩვენი სიყვარული უფრო და უფრო ძლიერედებოდა(მე ესე ვფიქრობდი) ყოველდღე ვლაპარაკობდით ვწერდით ერთმანეთს ვეფერებოდით და ბედნიერი ვიყავი უბედნიერესი .... და მაშინ დავრწმუნდი რაოდენ ბედნიერი არის ადამიანი როცა უყვარს და მეც ამ შემთხვევაში ესე ვიყავი.ჩემთვის რომ ეთხოვა თავი მოიკალიო ალბათ გავაკეთებდი((( და ისევ ჩემი კოშმარი ისევ შიში დამრჩა ერთი რამ სათქმელი და ვიცოდი ამას თუ ვიტყოდი კიდე დავკარგავდი ,მაგრამ ამ შემთხვევაში საბოლოოოდ დავკარგავდი,იცით რა ლამაზად წარმოგვედგინა მომავალი?? იცით რა ბედნიერები ვიკავით იმითი რომ ამ ყველაფერს ბოლო მოეღებოდა მალე და ჩვენ ერთად ვიქნებოდით და ამას რომ ვფიქრობდი ,რომ ბევრი უნდა გავაკეთო და ბევრი უნდა შევძლო არაფრის აღარ მეშინოდა არ მეშინოდა ცხოვრების იმიტომ, რომ ის მეგულებოდა ჩემთან, მასზე ვფიქრობდი და ეს მხდიდა ბედნიერს, ვიცოდი რა დროსაც არ უნდა დამერეკა ჩემთან იყო და მომისმენდა მომეფერებოდა სიტყვებით და ამით მე ყველაფერი მექნებოდა, მაგრამ დავიღალე მინდოდა ეს ახალი წელი ყოფილიკო ჩვენ შორის წმინდა და რომ არანაირი ტკვილები აღარ ყოფილიკო ჩვენ ურთიერთობაში და მინდოდა მეც გავნთავისუფლებულიყავი ერთხელ და სამუდამობდ და უთხარი.....და ვსიო დავკარგე და მესმის მისი... დამშორდა და ვიცი რომ მართალია.. არ მინდა ის ვიფიქრო მე რა მომივა ,არ მინდა ის ვიფიქრო რომ არასოდეს არ დამიბრუნდება და დამივიწყებს ცუდათ ვარ მენატრება გული მტკივა მასთან მინდაა და ეს მკლავს ვიცი რომ უყვარვარ ,ისიც იცის რომ მეც მიყვარს და ვიცით ,რომ ორივენი ვიტანჯებით ,მაგრამ ვიცი რომ არ დამიბრუნდება აღარ მენდობა(((ვერ ვამტკიცებ რომ მეტს ააღარაფერს არ ვატყუილებ გავთავისუფლდი მე, მაგრამ რის ფასად .დავკარგე ერთადერთი ბედნიერება ერთადერთი სიყვარული ცუდათ ვარ...... მიჭირს და არც კი ვიცი როგორ გადავიტან ..მაინც იმედი მაქვს დამრჩა სადღაც გულის ძაან ძაან პატარა კუნჭულში რომ დამიბრუნდება და მაპატიებს თუნდაც ჩვენი სიყვარულის ხათრით ,მაგრამ ალბათ ეს მე ვარ ალბათ მე ვინუგეშებ თავს ყოველ დღე ვლოცულობ იქნებ დამიბრუნდეს და მერე მთელ ჩემ ცხოვრებას მივცემდი მთელ ჩემ სამყაროს და მთელ ჩემ გულს .......... არასოდეს არავის არაფერი არ მოატყუილოთ იყავით ის ,რაც ხართ და იცოდეთ არსება თქვენი!!!.....................
| |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |