5:42 PM მეფობს | |
| მეფობს ჩემში შენი სახის ლანდი, დავიფერფლე,სანთლის წვეთად დავდნი, განრისხებულ ზეცის არწივს ვგავდი, გეძახდი და გვერდით არა მყავდი. ახლა რიღათ განვიკურნო დარდი, როცა ასე ძლიერ შემიყვარდი, ეკლიანი ვერ მოგწყვიტე ვარდი, მტკვრის ტალღებში უხმოდ ჩამივარდი. მე სიცოცხლის ნეტარებად მწამდი, გამიჩინე გულში სევდა, დარდი, ოცნებებით და ფიქრებით მკლავდი, გეძახოდი გვერდით არა მყავდი. კურთხეული სვეტიცხოვლის მადლით, მოგაფინეს გულზე სხივი სანთლის, მთაწმინდიდან გლოცავს დედა ქართლის, სად ხარ,მე ხომ ძლიერ შემიყვარდი | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |