| თარიღი: პარასკევი, 2013-01-04, 0:48 AM | შეტყობინებები # 1 |
ADMIN
ჯგუფი: ადმინი
შეტყობინებები: 80
რეპუტაცია: 2000
სტატუსი: Offline
| კაცი იყო. ერთი. უბრალო. ერთიც უმიზეზო სოფელი, ახლაც თვალწინ მიდგას უფალო, მისი საოცარი პროფილი. ხუთი ვაჟი ჰყავდა ომამდე, ხუთი თითი ჰქონდა დაზგამდე, შემდეგ ხსოვნას - ხოტბას ასხამდნენ, შემდეგ სევდა უფრო მომრავლდა. ორი ვაჟი შერჩა ბაბუას, ორი თითი შერჩა ბაბუას, ბედმა უდარდელად ცხოვრებას, სიბერეშიც არ შეაგუა. ბოლოს ლოცვა დაიმეგობრა, მაგ დროს კადრი ჩანდა ისე რომ - თითქოს თითზე უფრო დარდობდა, - ღმერთო, პირჯვარს ვეღარ ვიწერო...
|
|
| |